Χρούσος Γεώργιος


Γεώργιος Χρούσος
Ακαδημαϊκός

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ιατρικές Επιστήμες: Μεταβολικά & Ενδοκρινολογικά Νοσήματα

Ο κ. Χρούσος γεννήθηκε το 1951 στην Πάτρα. Υπήρξε αριστούχος υπότροφος του ΙΚΥ σε όλα τα έτη των σπουδών του στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ και αποφοίτησε πρώτος του έτους του, το 1975. Μετεκπαιδεύτηκε στην Παθολογική Κλινική του ΕΚΠΑ (1975-1976), στην Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (1976-1978), και στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (National Institutes of Health, ΝΙΗ) των ΗΠΑ (1978-1981) στο πεδίο Ενδοκρινολογίας, Μεταβολισμού και Διαβήτη. Πραγματοποίησε τη διδακτορική του διατριβή στο Εργαστήριο Μικροβιολογίας του ΕΚΠΑ (Διευθυντής καθ. Ι. Παπαβασιλείου, 1975-77). Ανέλαβε διαδοχικά, από το 1981, θέσεις ευθύνης στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού και της Ανθρώπινης Ανάπτυξης (National Institute of Child Health and Human Development, NICHD) των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ, όπως τη θέση του Διευθυντή διαπιστευμένου προγράμματος ιατρικής εξειδίκευσης στην Παιδιατρική Ενδοκρινολογία, από το 1987 έως το 2001 (Director of the ACGME-accredited fellowship training program in Pediatric Endocrinology), και τη θέση του Διευθυντή τμήματος (Branch Chief) Παιδιατρικής και Αναπαραγωγικής Ενδοκρινολογίας, από το 1999 έως το 2001. Στην Ελλάδα υπηρέτησε ως Καθηγητής (εξελέγη το 1999)/Διευθυντής της Α’ Πανεπιστημιακής Παιδιατρικής Κλινικής και υπεύθυνος της μονάδας Ενδοκρινολογίας, Μεταβολισμού και Διαβήτη του ΕΚΠΑ, ενώ το 2018 αφυπηρέτησε και του απενεμήθη ο τίτλος του Ομότιμου Καθηγητή. Το 1985 ο κ. Χρούσος εξελέγη κλινικός καθηγητής της Παιδιατρικής και το 1990 άμισθος καθηγητής της Φυσιολογίας και Βιοφυσικής στο Πανεπιστήμιο Georgetown, Washington DC, ΗΠΑ, τίτλους που διατηρεί έως και σήμερα. Από το 2017 είναι Διευθυντής του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Υγείας Μητέρας, Παιδιού και Ιατρικής Ακριβείας του ΕΚΠΑ, ενώ από το έτος έναρξης της λειτουργίας του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών συμμετέχει ως συνεργαζόμενος ερευνητής/διευθυντής του Εργαστηρίου Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού.

Από τις ακαδημαϊκές θέσεις του, ο Καθηγητής κ. Χρούσος δίδαξε, εκπαίδευσε και λειτούργησε ως μέντορας πλειάδας νέων ιατρών και άλλων επιστημόνων, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ελλάδα. Διεξήγαγε βασική, μεταφραστική και κλινική έρευνα, και δημοσίευσε άνω των 1000 πρωτότυπων εργασιών, σε επιστημονικά περιοδικά υψηλού συντελεστή απήχησης,  πάνω από 50 % εκ των οποίων παρήγαγε και δημοσίευσε από την Ελλάδα. Ο κ. Χρούσος ταυτοποίησε και χαρακτήρισε λειτουργικά τους ενδοκρινικούς και ενδοκυττάριους μοριακούς μηχανισμούς των επωφελών και βλαπτικών δράσεων του στρες στον άνθρωπο, και ανακάλυψε τους παθογενετικούς μηχανισμούς μέσω των οποίων η παρατεταμένη ενεργοποίηση του συστήματος του στρες και της έκκρισης των ορμονών του προκαλούν ή/και επιτείνουν τα «χρόνια μη-μεταδιδόμενα νοσήματα», αυξάνουν την ευαλωτότητα του οργανισμού σε ορισμένα λοιμώδη νοσήματα και τον καρκίνο, και επιταχύνουν την γήρανση. Αξιοσημείωτη είναι η αναγνωρισιμότητα του επιστημονικού έργου του. Είναι ο πλέον μνημονευόμενος επιστήμων της χώρας, και μεταξύ των 100 κορυφαίων διεθνώς, με δείκτη  H: 213 και αναφορές από 200.000 συναδέλφους του.

Για το επιστημονικό του έργο έχει λάβει σημαντικά εθνικά και διεθνή βραβεία και πολλές προσκλήσεις ως ομιλητής σε Ευρωπαϊκά και διεθνή συνέδρια, ενώ έχει επανειλημμένως τιμηθεί από επιφανείς Ελληνικούς, Ευρωπαϊκούς και διεθνείς επιστημονικούς φορείς. Έχει διατελέσει κριτής, μέλος συντακτικής επιτροπής και διευθυντής σύνταξης πολλών σημαντικών περιοδικών και βιβλίων στον τομέα της Ενδοκρινολογίας. Υπήρξε Πρόεδρος τριών διεθνών εταιριών, επίτιμος Διδάκτωρ πέντε πανεπιστημίων και επίτιμος Καθηγητής τεσσάρων πανεπιστημίων. Τιμήθηκε με δύο διεθνείς έδρες, John Kluge (Τεχνολογία και Κοινωνία) και UNESCO (Εφηβικής Υγείας και Ιατρικής). Είναι εκλεγμένο μέλος της Academia Europaea και της Εθνικής Ακαδημίας Ιατρικής των ΗΠΑ. Η συνολική επιστημονική συνεισφορά του είναι εκτενής, πρωτοποριακή, και πρωτότυπη και άνοιξε νέους ορίζοντες στην Ιατρική Επιστήμη.

 

Πληροφορίες και στοιχεία επικοινωνίας