Καλαβρέζου Ιόλη

Βυζαντινός Πολιτισμός

Από το 1989 η Ιόλη Καλαβρέζου κατέχει την Έδρα Dumbarton Oaks της Βυζαντινής Ιστορίας της Τέχνης  και Πολιτισμού στο τμήμα Ιστορίας της Τέχνης και Αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Έχει διατελέσει καθηγήτρια παλαιότερα στο UCLA και στο Πανεπιστήμιο Ludwig Maximilian του Μονάχου. Έχει υπηρετήσει ως Πρόεδρος του τμήματος του Harvard για έξι χρόνια.  Είναι επίσης μέλος του Συμβουλίου Επιτρόπων στο ερευνητικό Κέντρο Βυζαντινών σπουδών του Dumbarton Oaks στην Ουάσινγκτον και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του.  Επίσης, υπηρετεί ως Trustee στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Κύπρου στην Λευκωσίας.

Εκτός από τις διοικητικές αρμοδιότητες στο πανεπιστημιακό χώρο ανέλαβε επίσης την προεδρία της Ένωσης Βυζαντινών Σπουδών Βορείου Αμερικής (1981-83) και την προεδρία της Εθνικής Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών των ΗΠΑ (1993-97). Μεταξύ άλλων στην Ελλάδα υπήρξε μέλος του Εθνικού και Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Ανάπτυξης (ΕΣΕΤ) κατά τις  περιόδους 2005-2007; 2008- 201.

Η Ιόλη Καλαβρέζου σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου και στο Πανεπιστήμιο της Καλιφορνίας στο Μπέρκλεϋ, όπου έλαβε πτυχίο B.A. στίς κλασικές σπουδές και διδακτορικό στην Ιστορία της Τέχνης το 1977.

Η έρευνα και οι δημοσιεύσεις της επικεντρώνονται σε θέματα πολιτικής και ιδεολογικής ιστορίας και συμβολισμού, όπως οι σχέσεις αυτοκρατορίας-Εκκλησίας, αυτοκρατορική προπαγάνδα, και η χρήση συμβόλων και λειψάνων στην κατοχή της αυτοκρατορικής  αυλής. Η καθημερινή ζωή και η προσωπική  λατρεία των Βυζαντινών ήταν τομείς που δημοσιεύτηκαν στο βιβλίο της για τις Βυζαντινές Εικόνες σε Στεατίτη.

Αρκετές από τις μελέτες της αφορούν την διαμόρφωση της λατρείας της Παναγίας και την καθημερινότητα των Βυζαντινών,  ιδιαίτερα τον ρόλου και την θέσην της γυναίκας στην Βυζαντινή κοινωνία.  Το βιβλίο της Οι Βυζαντινές Γυναίκες και ο Κόσμος τους που εκδόθηκε το 2003 συνόδευσε μια ομότιτλη έκθεση στο μουσείο του Harvard.

Αυτά τα ερευνητικά ενδιαφέροντα της την έχουν οδηγήσει να διερευνήσει τα εικαστικά στοιχεία και οπτικό πολιτισμό του Βυζαντίου που περιλαμβάνουν τοιχογραφίες και ψηφιδωτά μέχρι εικόνες και χειρόγραφα και αντικείμενα σκαλισμένα σε ελεφαντόδοντο και στεατίτη, μερικά από τα οποία θα παρουσιάσει και σήμερα.