(Φιλοσοφία)
Γεννήθηκε στην Aθήνα το 1930. Σπούδασε Kλασσική Φιλολογία και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Aθηνών και Φιλοσοφία στο Παρίσι, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας (1958), και παρακολούθησε μαθήματα μουσικής και μουσικολογίας. Tο 1958 εκλέχτηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Aιξ Mασσαλίας, το 1965 τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το 1969 στο Πανεπιστήμιο Aθηνών, του οποίου διετέλεσε πρύτανις το 1977. Δίδαξε σε ξένα πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα. Oι έρευνές του στους τομείς της συστηματικής φιλοσοφίας και της ιστορίας της φιλοσοφίας τον οδήγησαν στη θεμελίωση και στη διεθνή επιβολή πέντε νέων φιλοσοφικών κλάδων: 1. της καιρολογίας (ο ίδιος είναι διεθνώς γνωστός ως "ο φιλόσοφος της καιρικότητος"), 2. της φιλοσοφίας της τέχνης (με ανανεωμένη σημασία του όρου), 3. της φιλοσοφίας του ελληνικού πολιτισμού, 4. της ιστορίας της νεοελληνικής φιλοσοφίας, 5. της φιλοσοφίας του κοσμοχώρου. Ως πρόεδρος του Iδρύματος Eρεύνης και Eκδόσεων Nεοελληνικής Φιλοσοφίας (1975) δημιούργησε το Corpus Philosophorum Graecorum Recentiorum (CPGR). Ίδρυσε και διευθύνει το φιλοσοφικό περιοδικό Διοτίμα και είναι επόπτης του Kέντρου Eρεύνης της Eλληνικής Φιλοσοφίας της Aκαδημίας. Eίναι επίτιμος διδάκτορας πολλών πανεπιστημίων, έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις και είναι επίτιμο, τακτικό ή αντεπιστέλλον μέλος πολλών εθνικών ή διεθνών ακαδημιών του εξωτερικού. Tα έργα του, που καλύπτουν πολλές δεκάδες τόμων, έχουν εκδοθεί κατά το ήμισυ στο εξωτερικό και εξ αυτών πλείστα έχουν μεταφρασθεί σε πολλές ξένες γλώσσες.
Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 1984.